Vanaf welke plek het Amazonegebied bezoeken? Dat was een vraag die Diederik en mij veel heeft bezig gehouden. Er zijn zoveel opties. Uiteindelijk kozen we voor Puerto Maldonado in Peru. Ten eerste omdat daar ‘Clay Licks’ zijn (zie verderop in mijn post). En ten tweede omdat het – in vergelijking met andere locaties met Clay Licks – een goedkopere en makkelijker te bereiken locatie is. Deze keuze heeft fantastisch uitgepakt voor ons. We hebben Zo Veel Geluk gehad met wat we zagen. Hier de hoogtepunten:
De Jaguar
Met stip op 1: we zagen een jaguar!! Iets waarvan ik nooit had gedacht dat we dit mee zouden maken. Een jaguar zien in het regenwoud (of ergens anders dan in een dierentuin) betekent uitzonderlijk veel geluk hebben.
In ons geval hadden we dubbel geluk. De (arme) jaguar was ziek. Een andere groep had hem zojuist zien overgeven. Dat is waarschijnlijk de reden dat hij daar, aan de rivieroever, rustig bleef liggen – ogenschijnlijk ongestoord door onze aanwezigheid. We konden een half uur naar hem kijken voordat hij opstond om te poepen (ja echt) en gras ging eten. Ik kon wel huilen van geluk! En voordat jullie je afvragen of het wel goed is gekomen met de jaguar: onze gids denkt dat hij ‘slechts’ iets verkeerds gegeten had. Vandaar het eten van gras: dat kan laxerend werken en braken opwekken. Ik geef er de voorkeur aan te denken dat hij er weer snel bovenop is gekomen.
Clay Lick
Dé reden dat we voor Puerto Maldonado hebben gekozen als uitvalsbasis voor ons Amazone-avontuur: de ‘Clay Licks’. Clay Licks zijn rechte muren van rode klei. Elke ochtend komen er (soms wel honderden) papagaaien en macaws om de klei te eten. Wetenschappers weten niet precies waarom zij dit doen, maar denken dat het iets te doen heeft met mineralen. Wat de reden ook is, het is een schitterend spektakel. Wij zagen drie verschillende soorten macaws!
Boa constrictor
Zet mij in een regenwoud neer en je zal mij elke dag horen roepen dat ik hoop een slang te zien. Het liefst een giftige; want die hebben de mooiste kleuren. De eerste nacht was het al raak: een boa constrictor. Niet giftig – maar ze kunnen wel bijten. Het is maar goed dat ik niet als oermens in het Amazonegebied geboren ben, want ik mis het bang-zijn-voor-slangen-gen. Terwijl ik de boa zo goed mogelijk op de foto wilde zetten (ook van voren, en ook van dichtbij) moest de gids mij meerdere keren vertellen om een beetje uit te kijken en niet té dichtbij te komen. Oeps. Maar alles ging goed. Dit keer 😉.
De kaaiman die een dode kaaiman aan het eten was
Weer zoveel geluk: een kaaiman een dode kaaiman zien verslinden. De gids had nog nooit eerder een kaaiman zo’n grote prooi zien verorberen. De dode kaaiman moest al een tijdje dood in het water hebben gelegen: hij was wit en opgeblazen. Na een tijdje kwam er een andere kaaiman aanzwemmen. Wilde hij de prooi afpakken? Ook een hapje nemen? We hoopten op een goed gevecht. Maar dat kwam helaas niet… Anticlimax!
De giant otters
Zet ergens het woord ‘giant’ voor – en het klinkt al een stuk interessanter, toch? Maar ze zijn, wat otters betreft, ook daadwerkelijk groot: ze worden namelijk 1,8 meter. Ze zijn behoorlijk territoriaal ingesteld. Je zal dus niet meer dan 1 familie in 1 meer vinden. In ‘ons’ meer bevonden zich 7 otters. Ze eten voornamelijk vis, maar soms ook kaaimannen. Onze gids vertelde ons dat kaaimannen gewoonlijk banger zijn voor een groep giant otters, dan andersom!
Wie het kleine niet eert…
Als het gaat over beesten zien in het regenwoud, dan gaat het al snel over de bijzondere dieren zoals de jaguars en de kaaimannen. Allemaal super logisch. Dat is ook waar je op gefocust bent. Maar tegelijkertijd gaat het ook over de ervaring als geheel. De hoeveelheid apen en vogels. De insecten en de kleine beestjes. De 50 meter hoge bomen en de ‘walking trees’ (ja – er zijn bomen die tot zo’n 20 meter per jaar ‘wandelen’). De geluiden die hun hoogtepunt bereiken bij zonsondergang. De vochtigheid en warmte. En de afkoeling van een goede duik in de rivier. Het hoort er voor mij allemaal bij. En die hele optelsom maakt dat ik het regenwoud zo bijzonder vind.
Daarom hieronder een collectie foto’s, die weergeven dat de Amazone méér is dan de beesten, waar we allemaal geneigd zijn op te focussen. En een waarschuwing voor diegenen met een spinnenfobie: er zitten foto’s van spinnen tussen.
1 reacties
[…] onze 4-daagse tour door de Amazone in Peru waren wij zó enthousiast over deze ervaring, dat we het in Bolivia nog eens over wilden […]